Ik creëer ruimte via therapie of theater

​

​

Een therapieruimte of een theatervloer zijn beide surreële settings. Ik maak ze. Plekken die niet bestaan in de maatschappij. Je kan er alles vertellen, los van de sociale wenselijkheid of bestaande conventies. 

 

Jouw verhaal moet niet gestructureerd zijn, niet logisch zijn of je kan er dingen vertellen die je nog nooit ergens anders verteld hebt. Daar is plaats voor. 

​

Je gaat naar therapie of je staat op de vloer. Je hoeft geen specifieke vraag te hebben. Soms is het zo dat je een bepaalde spanning voelt, die je even niet weet te plaatsen. Tijdens het spreken/spelen krijg je de ruimte om te onderzoeken, te bevragen en te bevatten. 

​

Je moet jezelf of de ander niet abnormaal vinden als je jezelf onderzoekt, bevraagt en bevat. 

​

 

 Jouw tempo leidt alles.